روانشناس خوب

روانشناس خوب

سلام. من یک روانشناس هستم. در ابتدا یک انسان و سپس یک دختر برای والدینم. یک بانو برای همسرم و یک مادر برای دخترم. یک شهروند معمولی برای شهر و کشورم. و سپس یک روانشناس و مدرس. میخام براتون درباره یه روانشناس خوب بگم.

اما اول بهتون بگم روانشناس کیه؟

روانشناس کسیه که رفتار، شخصیت، روابط بین فردی، یادگیری و انگیزش رو در انسان به شکل حرفه ای مورد بررسی قرار میده. روانشناس از یه طرف رابطه بین عملکرد مغز و رفتار رو بررسی می کنه و از طرف دیگه ارتباط بین محیط و رفتار.

روانشناس، رفتار، انگیزه ها، افکار و احساسات افراد رو بررسی کرده و به اونها در کنترل و غلبه بر مشکلات شون کمک می کنه.

آیا روانشناس خوب سراغ دارید؟

حرف و حدیث درباره روانشناسها

حرفهایی درباره ما روانشناسا (که هیچ ربطی به روانشناس خوب بودن، نداره) هست که شاید شما هم بزنید شاید شما هم بشنوید.

بریم سراغشون …..

گاهی از برخی از مراجعا چنین صحبتهایی شنیده می شه؛ بابا روانشناسا خودشون مشکل دارن، روانشناسها فقط حرف می زنن، روانشناسا فقط تشویق به طلاق می کنن، حرفهایی که روانشناسا می زنن فقط از تو کتابه و بدرد نمی خوره. رفتم پیش یه روانشناس. خیلی آدم خوبیه. حتی قبول کرده منزل ما هم بیاد. هر وقت بهش زنگ بزنم جواب می ده. رفتم پیش یک روانشناس اصلا براش پول و وقت مهم نیس. حتی یه ربع بیشتر از ساعت هم نشستم براش مهم نبود. آدم پولکی نیس.

بله. اون حتما آدم خوبیه. اما شاید یک مددکار باشه. و اما اگه روانشناسه، روانشناس خوب نیست. چرا که اصول حرفه ای رو رعایت نمی کنه. یه روانشناس نباید خارج از جلسات درمانی با مراجع خودش ارتباط برقرار کنه. در واقع ارتباط روانشناس  و مشاور با مراجع صرفا باید درمانی باشه. هر ارتباط عاطفی، جنسی، تجاری و … غیر از درمان ، حرفه ای و اخلاقی نیس و هم به درمان و هم به مراجع آسیب می زنه. روانشناسی هم که زیادتر از زمان و هزینه مورد نظر برای مراجع صرف می کنه. به مراجع الگویی از طرحواره ایثار، اطاعت آموزش می ده و نمی تونه الگوی خوبی از جرات ورزی و احترام به حقوق خود و الگویی از خودکنترلی برای مراجع باشه

حالا بیاین یه مرور بر باورهای اشتباه درباره روانشناسا کنیم. و اونارو اصلاح کنیم. و در نهایت بفهمیم روانشناس خوب کیه.

از محصولات ما دیدن کنید

باورهای اشتباه  و درست درباره روانشناسان و مشاوران

•  روانشناس باید زندگی خودش عالی و بدون نقص باشه، مثلا شوهرش، فرزندش.

یادتون باشه هر روانشناسی اول یک انسانه با ویژگیهای مثبت و منفی خودش. و اون یه فرد معصوم و پیغمبر نیس. مهم اینه که بتونه در مسیر رشد و تعالی خودش باشه و نقص هاش رو تو حرفه خودش وارد نکنه

• روانشناس باید خیر باشه و اصلا پول براش مهم نباشه.

روانشناسی یه شغله. و یه روانشناس خوب اول باید مواظب زندگی خودش باشه مدیریت اقتصادی داشته باشه و به حقوق خودش اهمیت بده. چرا که اگه خودش نیاز به امنیتش و رفاهش که از نیازهای پایه ای هست رو تامین نکنه و احساس آرامش نداشته باشه چطوری می تونه به مراجعانش یاد بده زندگیشونو رشد بدن؟

از طرف دیگه مراجع باید برای روند درمان هزینه پرداخت کنه . این پرداخت هزینه یعنی اهمیت دادن به درمان. و حتی تو برخی رویکردهای درمانی مهمه که مراجع پول نقد پرداخت کنه چون اینکار باعث افزایش تعهدش می شه. معمولا خدمات رایگان در هر جایی باعث اهمیت ندادن به اون خدمات می شه. به عنوان مثال اگه یه کتاب رایگان بدست بیارید احتمال بیشتری وجود داره خواندن اون رو  به بعد موکول کنین تا کتابی که خودتون براش هزینه کرده این. درسته خدمات روانشناسی ارزون نیست. ولی خب مسوول این موضوع باید بیمه ها و دولت باشن. اینطوری هم از روانشناسا حمایت می شه هم از مردمی که براشون مراجعه به روانشناس خوب بخاطر مسائل اقتصادی داره عقب می افته.

• یه روانشناس باید به فامیل و دوستاش هم مشاوره بده .

یه روانشناس نمی تونه اینکارو بکنه. نه اینکه مهارتشو نداشته باشه. بلکه به این خاطر که چون خودش درگیر روابط عاطفی با اقوام و خانواده ش هست نمی تونه درمانگر اونا باشه. چون طبق قانون حرفه ای روانشناس نباید رابطه ای غیرحرفه ای با مراجع خودش داشته باشه. و وقتی درگیر روابط زنجیره ای باشه درمان حرفه ای هم نمی تونه داشته باشه. و اقوام هم حرفها  و تکنیکهای اونو جدی نمی گیرن و ممکنه حتی برای اون مشاور هم عواقب داشته باشه.

• روانشناسا همه شون خودشون تو زندگی شون مشکل دارن.

اینم از اون حرفاست. مگه میشه روانشناس خوب، دغدغه نداشته باشه. خب پس چطوری حال انسانهای دیگه رو درک می کنه؟ همه آدما تو زندگی شون رنج و سختی دارن. هیچکس بی مشکل نیست. هیچ انسانی. اما روانشناسا چون مردم ازشون توقع بیشتری دارن و انتظار ندارن هیچ مشکلی داشته باشن، اگه مشکلی هم داشته باشن بیشتر به چشم میاد. این تفکر کلیشه ای درباره همه شغلهای مهم وجود داره. مثلا در مورد پزشکا، روحانیون، معلمها و ….مثلا می گن روحانیون خودشون مسائل مذهبی رو رعایت نمی کنن. یا فک می کنن یه پزشک نباید مریض بشه.

این قسمت اول این مبحث بود تو قسمت دوم مقاله روانشناس خوب به بقیه باورهای اشتباه درباره روانشناس و حرفه رواندرمانی می پردازم.

امیدوارم براتون مفید بوده باشه و اگه هم جایی اینارو شنیدید حتما درستشو بگید. و دیگران رو آگاه کنید. این یه کار خوب فرهنگ سازیه.

ویدئو های بیشتر در مورد طرحواره ها در اینستاگرام ما